Jako, polski ratownik medyczny pracujący w Wielkiej Brytanii kończyłem najpierw studium zawodowe, następnie studia licencjackie w Polsce.
Pomimo tych kilku lat spędzonych w UKeju dalej nie jestem specjalistą od toku studiów ratowników w Wielkiej Brytanii, jednak od ponad dwóch lat jednym z moich dodatkowych obowiązków jako ratownika jest opieka nad studentami jako mentor/ Practice Educator. Dzięki temu doświadczeniu wyrobiłem sobie kilka poglądów i refleksji które chciałbym przedstawić wam w tym artykule.
W obecnej chwili na wszystkich uczelniach rozpoczęło się kształcenie przyszłych ratowników medycznych na trzyletnich studiach licencjackich. Do tej pory studenci mogli wybierać pomiędzy dwuletnimi studiami kończącymi się dyplomem, a trzyletnimi studiami kończącymi się osiągnięciem tytułu licencjata.
Studia uniwersyteckie w Wielkiej Brytanii są płatne. Koszt studiów na kierunku ratownika medycznego w UK oscylują w kosztach około 10 000 funtów za rok akademicki czyli około 50 000 złotych. Od najbliższego roku szkolnego studenci będą mogli liczyć na 5 000 funtów wsparcia rocznie które będą płacone przez brytyjską narodową służbę zdrowia (NHS). Mimo wszystko koszt nauki na tym kierunku jest wysoki. Często należy do tych kosztów dodać koszt wynajęcia pokoju lub mieszkania, wyżywienia i utrzymania, co zmusza większość studentów do zaciągania kredytów oraz podejmowania dodatkowej pracy. Mimo wysokich kosztów studiów kierunek ten cieszy się bardzo dużym zainteresowaniem.
Studenci oprócz zajęć teoretycznych posiadają bardzo dużo zajęć praktycznych oraz praktyk. W ciągu studiów studenci muszą spędzić na praktykach ponad 2 000 godzin.
Takim najważniejszym miejscem praktyk są zespoły ratownicze brytyjskiego pogotowia. Mogę śmiało powiedzieć , że jest to miejsce hub w którym student może usystematyzować swoją wiedzę zdobytą w wielu innych placówkach takich jak przychodnie czy oddziały ratunkowe.
Tutaj wracam pamięcią do moich pogotowianych praktyk. Nie sądzę by zmieniło się wiele w Polsce od tamtej pory. Jako student miałem wyznaczone godziny praktyk na pogotowiu gdzie pracowałem z różnymi zespołami i ludźmi. W tamtych czasach nie mogłem mieć praktyk w godzinach nocnych ani w weekendy. Opiekunem praktyk był najczęściej kierownik stacji który w większości przypadków nie wiedział jak sprawujesz się na praktykach. Co do osób z którymi dane mi było pracować były to osoby które z radością dzieliły się swoją wiedzą oraz dopuszczały do wykonywania pewnych czynności, zdarzały się też osoby które traktowały praktykanta bardziej jak widza, gdzie nie pozwalano mi nic poza obserwacją zrobić, a moje pytania często były niesłyszalne, dla innych. Dlatego bardzo spodobał mi się system brytyjski.
Na początku praktyk każdy adept padawan sztuki ratowniczej zostaje przypisany do Paramedyka który staje się dla tego studenta Mentorem (według nowego nazewnictwa Practice Educatorem).
Przez cały okres praktyk student pracuje tylko z tym Paramedykiem pracując na tych samych zmianach i tym samym zespole co paramedyk znaczy to, że praktyki odbywają się również w godzinach nocnych oraz weekendy. Student staje się integralną częścią zespołu ambulansu. Praca z jednym studentem przez cały okres praktyk ma swoje plusy. Jako mentor mogę nadzorować postępy mojego studenta. Widzę jego słabe strony i jestem w stanie skoncentrować się na rozwoju tych stron. Bardzo często to ja jestem osobą która musi pomóc swojemu studentowi połączyć wiedzę teoretyczną z praktyką i zacieśnić ją. Zresztą według nowego systemu kształcenia mentor zamienia się w Practice Educatora – osobę która łączy w sobie wiele ról – takich jak Mentor, nauczyciel , asesor , model, trener , lider.
W 2017 roku Collage Of Paramedics wydał ciekawą publikację :Practice Educator Guidance Handbook. Przyznam szczerze, że bardzo mnie ona zajnspirowała. Bardzo podoba mi się diagram na okładce który mówi wszystko o Practice Educatorze. Jego rolach i cechach. O ile rolę wymieniłem powyżej tak tutaj postaram się wymienić cechy wpisane w diagram
Idealnymi cechami PEd są: bycie profesjonalistą, który okazuje respekt, potrafi użyć osądu w ocenie, powinien mieć w sobie cechy doradcy i budzić zaufanie , inspirować a przy tym być pewnym siebie i być ekspertem w tym co robi. Powinien on również wykazywać empatię, zrozumienie i współczucie, być szczery i obiektywny oraz rozważny. Powinien być również niezależny i zaangażowany. Przyznam się, że mi osobiście te cechy bardzo się podobają i staram się jak najbardziej je rozwijać.
Paramedic – Practice Educator może mieć pod opieką tylko jednego studenta. Dzięki temu mogę skupić się na pomocy w usystematyzowaniu wiedzy, a także pomóc w rozwoju praktycznych umiejętności poprzez rutynowe ich powtarzanie.
Osobiście uważam, że ten typ praktyk studenckich jest z dużą korzyścią dla studenta ponieważ mentor posiada stały nadzór nad studentem, jest w stanie lepiej go poznać i wyczuć jego braki lub kierunek lub ukierunkować pracę ze studentem w kierunku osiągnięcia jak najlepszego efektu. Jest to również nie lada odpowiedzialność, ponieważ student bardzo często przejmuje styl pracy mentora.
Mając pod opieką młodego padawana sztuki ratowniczej można dzięki bardzo prostemu powtarzaniu rutynowych czynności takich jak badanie pacjenta, sprawdzanie sprzętu itp, oraz dyskusji na temat pacjenta gdzie poznaje się sposób myślenia studenta stworzyć zalążek na bardzo dobrego ratownika medycznego.
Dodatkowo w razie jakichkolwiek problemów student ma osobę do której może się zwrócić z prośbą o pomoc.
Studenci pierwszego roku najczęściej podczas swoich praktyk mają bardzo minimalny zakres czynności które mogą wykonywać. Są to czynności związane z oceną stanu pacjentów czyli pobieranie wszystkich obserwacji wykonywanie EKG, osłuchiwanie pacjenta. Studenci drugiego roku mają już dużo bardziej rozwinięty zakres obowiązków – oprócz założenia dojścia dożylnego lub doszpikowego, pod nadzorem mentora mogą zabezpieczać drogi oddechowe za pomocą maski krtaniowej – w tym przypadku w moim pogotowiu mamy wybór pomiędzy I-Gel oraz intubacją dotchawiczą. Studenci pod nadzorem swojego mentora mogą robić niemal wszystko – to oni wypełniają i podpisują dokumentacje medyczną (obok podpisu studenta musi być podpis mentora) przygotowują leki , jednak nie mogą ich samodzielnie podać. bardzo często studenci przekazują pacjenta innym zespołom, szpitalom lub dokonują referowania pacjenta do przychodni, opieki całodobowej lub służb socjalnych
W obecnej chwili dużą część naszych studentów stanowią również EMT którzy przechodzą przyspieszony 1 roczny kurs konwertujący na Paramedic kończący się otrzymaniem dyplomu.
Niestety praktyki mają również swoje słabe strony – papierologia, podobnie jak w Polsce jest jej na prawdę sporo. oprócz opisu czynności wykonywanych przez studenta na równi stawia się ocenę studenta pod względem wymagań organizacji rejestrującej ratowników w Wielkiej Brytanii czyli Health & Care Professions Council (HCPC). Tak więc należy zwracać uwagę na sposób komunikacji studenta, jego empatię, podejście do osób wywodzących się z innej kultury, styl pracy czy student postępuje zgodnie z przyjętymi standardami i swoją wiedzą.
Practice Educator jest również odpowiedzialny za ocenę studenta z przebiegu praktyk które zostają ujęte w dzienniku nauczania studenta.
Mimo wszystko uważam, że system praktyk studenckich w Wielkiej Brytanii jest bardzo udany. Ponieważ pozwala on na lepszą kontrolę nad potrzebami studenta,oraz pozwala on wdrożyć studenta bardziej w pracę jaką on będzie wykonywał. Wspominając moje własne praktyki, nie miałem możliwości aby ktoś w sposób ciągły nadzorował mój rozwój. Uważam, że dzięki osobie mentora można szkolić dużo lepszych ratowników.
Ratownik Na Wyspach 
Skomentuj